Nestala sa vidika i poslednja zelenila

ostrve se Lelujave slike Žive kao

čaška maka zaostala u smrti košene

trave Tople i bliske Gnezde se pustare

u meni Mrkom strašću mirišu prvi

kesteni I zemlja otvara stare rane U žutom

lišću jutrom očvrsle suze slane Mutne

daljine i nas dvoje na klupi greje škrto

jesenje sunce Fino poput harfine strune

Sricanje ideje bega od paleži u golicljive

tajne noćašnje brade Stareži naše polovne

nade 

jagodanikacevic