mama prene  u snu zagrljenu djecu

odlučno zahtijeva

ustanite

brzo

grubo bačeni iz sna

posrčući  koračaju

kroz ledene prostorije

vani bjesni bura

na trenutak utihne

pa opet bukne

razbijeni prozor

pretače divlje udare

nadmoć kovitla

žarulju pod stropom

potiskuje zametke dima

u najskrivenije kutke

djevojčica zatvori jedno krilo

dječak drugo

sjednu na policu

prislonivši leđa uz hladno staklo

u zraku lebdi nesnosni miris

kroz dimnjak huče plamenovi

mama žuri stepenicama

voda zapljuskuje preko rubova

prepunih  vedara

dvoje malih drhte

zavijeni u šal ispleten od strahova

noć se rasprsne u rano jutro

kroz ledene ornamente proniče prva svjetlost

vatra odumre u smrdljivu čađ

Mima