OKREĆE SVOJA LEĐA
nekoj nepoznatoj

DJEVOJCI
čistog lica
koja gura dječja kolica
smiješi se susjedima
tolerira radoznalima
onima koji bi da joj sude
iz svog ugla
godinama se trudeći
upoznati prave ljude

nekoj novoj

GOSPOĐI
u uskoj haljini
sa crvenilom na usnama
velikom kuhačom u rukama
kojoj kosa miriše na kupus
a koža joj
slana i znojna
vruća i slatka kao palačinke

nekoj tajanstvenoj

ŽENI
u prozirnoj spavaćici
sa kratkom dotjeranom frizurom
koja i kada spava
i kada ne sanja
i kada ju boli glava
predaje se obavezama noći

ONA
se već dugo okreće prema
jednoj

BAKI
tinejdžerki u sebi

obuvena u prašnjave starke
sa sebe skida markirane prnjice
otvara prve internet profile
piše poeziju
sluša jazz
blues
rock 'n' roll
i dobre stare evergrine

u sebi ponovno pronalazi
DJEVOJČICU
voli se
poštuje

ŽELI BITI ŽIVA

Tanja Ocelić