Ah!

Urezala je oštrinu bola u moje grudi,

posijala korov nadrealnog da raste,

da srasta bol u srce, ta sudbina!

Stalno razmišljam i izmišljam,          oprezno

      i sumnjičavo trenutak                dodirujem

                                                       tihoriječivo,

iz tijela pupi ushićenje,      cvjeta u ružu, strast

i zanos sjedinjenja stvara       misteriju vrhunca

plime, silinu eksplozije       doživljaja, rastvara,

rastapa, izgublja                       vibracije u trans.

…vrijeme blijedi             i nestaje iza mene,

blijedi bol, boje i      muzika, riječi se uvlače

u tišinu, ples snova        zamotava se u spiralu,

produžava u crninu,         u crnu rupu, u crninu

nestanka,          na drugu stranu vječnog pitanja.

                             Tamo, gdje je kraj!? Osa oko

koje se sve vrti,        mjesto početka i kraja, od

tamo dolazimo,                   tamo se vraćamo,

beskonačno                       i vječno sopstvo

zavrti u spiralnu

rijeku crnine, koju usisa  more  svjetlosti

i opet, ponovo zavrti u otvorene krugove,

i spoji ih u spiralu. U vječnost!

Iz trenutka u viječnost!

Ah, ta Sudbina!

(Razmišljalice, 2017.)

Koki