[size=12] Od riječi do besede – val, ki tenklja ... Kad začofotajo školjke u šupljini kamnitih ust, ajme, kakšen hrup! Grmotni srh. Ma, kad se bo polegel veter?! Od riječi do besede val, ki hekla ... Cool! Kakšna pena! Povsod naokolo, i še dalje, čez in čez spiralne školjke. Haman su nestale. Ajme, kaj bi biseri, ki se valijo v škrlatni postelji?! Od réči do besjede – (sve)mir, ki prede ... Vazda plete. Okrog kazalca leve roke ovija zanko tvog izdiha in ga iglom provlači, veže za očicu mog vzdiha. Waaau! Kakšna pletenica! Ma, velim vam ja, nema čuda brez DNK. Od riječi do besede – val, ki prožima ... Nohti se bjelasaju v reki dlani. Mar ni naše zrklo kolijevka za svu kopiladiju sonca? Ziba se, ziba Noeva barka ... Čovječe, za riječ se primi! Man' se réči.[/size]

breza