[size=14] Dečak stoji ispred jednog malog grma; Osmeh se razleva preko mladog lica. Netremice gleda: grančica se drma I potom izleće iz grmića ptica. Radoznalo on je grane razmakao I u grmić banu blagoslov sunašca... Dečak je tad divnu sliku ugledao: Nekoliko ptića viri iz gnezdašca. Slika iz albuma jedne memorije Nije ništa drugo već na srcu rana, I jedan je čovek ne može da skrije Stojeć' na tom mestu posle mnogo dana. Listovi albuma već su istrošeni Ali se ta slika sjaji kao srma. Radost davnog dana ona dade meni I tugu što više nema onog grma. Mora da je grmić već davno odnešen Negde se sad suši upleten u plotu; A ja baš i nisam previše utešen Što negde daleko prkosim životu. [/size]

MAKI