црни фиданки, страсно помазание ,

сенка нивна ,црна риза невестинска,

завет твој и мој за љубов камена,

тајна си на усните, тајна си бескрајна.

Црни свеќи плам во ноќи несони, 

сенки твои вкочанети во срцето, 

допири, шепоти и милувки, 

збрани во тебе и твојата страст,

сега клекната пред јагне,

каде вечност на рака клаваш,

заветна песна и црна риза ставаш,

тајна си на желанието, тајна си бесмртна.

Црни булки ветени во крв ,

густа ко мастилото со кое отров лечам,

без тебе ,само нишки од сон,недосонуван ,

само безброј болки, сокриени во стих, 

сами ко ти љубена, накитена со смрт, 

однесена пред портите на големата куќа,

каде завет даде под ризата црна,

тајна си на рождеството, тајна си смртна.

Ти која си, безимено гласна и со име тивка,

ти која си, сечија понада и ничија клетва, 

ти која си, неспокој мртва и спокој жива ,

ти која си, шепната молитва и света вода

ти која си, љубов греовна и омраза чиста, 

ти која си, моја смрт бесмртна,

ти тајно црноризна, љубовна.