u traganju si

za likom svog praoca

bosog

i golog do kolena

likom koji će

zakrpiti praznine

što te kao pačvork od sećanja

ogrću i greju

dok čeprkaš

po pesku

ili pepelu svejedno

očekujući

otvaranje vrata

hrama svog srca

ako njega svedeš

na prostu geometriju

složićeš se

srce je nesavršena nula

jezikom brojki

pretvorićeš ga

u početak

mada ga tada vidiš

zatvorenog u granice

sopstvene punoće

ako tražiš rezultat

oduzimanja

jednog broja od drugog

istog

ili svejedno

jednog bića

od drugog

dobijaš opet nulu

i opet si na početku

ili nuli

jagodanikacevic