ovako je u snu
jednom pitao Hereja
koji je nekada imao kuću
na plavom brdu poviš grada
za koje neki sumnjaše
da je samo slika
jednoga aprila u očima
što je sjao kao ogledalce
između trnja u ogradi
i sunca
na koljenu Klemestre
ponekad i budan vidim grad
i padneš mi preko ruke
kao prelomljen cvijet
prospe ti se kosa
sa zemlje u nebo
kao na slici koju gledam
gdje sam čovjeku ptica
na nebu gdje ima isti
čovjek, koji je ptica meni

ovakav kao na slici
jedan grad, na brdu jedna kuća
u plavoj kući jedan čovjek
usamljen kao Hereja

 

Mensur Ćatić